شعر مسیحیت «قیام»

به دنیا آمدی تا کُشته گردی

به خونت مردمان آغشته کردی

تو جانِ پر ز عشقت جمله ایثار

شدی در چنگِ انسانها گرفتار

از آن روزی که مردی بر صلیبت

فرو بگذاشتی فّرِ مَهیبت

به ظاهر کّل گیتی در بَلا شد

جهانی دوریت را مُبتلا شد

ز شاگردان که دیدند روی ماهت

همه محزون و دلتنگِ نگاهت

سه روز از آن دَمِ تاریک بگذشت

اُمیدِ همگان پیچید و گم گشت

به سنگِ تیره ای خفته تنت بود

چنین صبحی زمین آبستنت بود

از آن عشقی که در قلب پدر بود

که از آن تخت فیضش شعله ور بود

به ناگه سنگِ قبرت جابجا شد

تمامِ آسمان شور و صدا شد

که شاهِ آسمانی زنده گشته

که تختش تا ابد پاینده گشته

مرا امروز شیرینی به کام است

که ایمان دارم این صبحِ قیام است

 

Salvador Dali (1904–1989), Corpus Hypercubus (1954)

 

مزامیر 23 "خداوند شبان من است"

مزامیر 23 "خداوند شبان من است" یکی از مشهورترین و محبوب ترین متون در کتاب مقدس است. بسیاری از افراد تأیید آن را با قلب خودشان می آموزند. این مزامیر درباره خدایی صحبت می کند که مانند چوپانی به فکر رفاه گوسفندان خود است. مزامیر سرود و کتاب دعای کتاب مقدس است که شامل متن هایی برای بسیاری از موقعیت های زندگی است. در پرستش پروتستان ، غزلها اغلب به تناوب خوانده می شوند.

 

متن مزامیر 23:

1 خداوند شبان من است؛ محتاج به هیچ‌چیز نخواهم بود. 2 در مرتعهای سبز مرا می‌خواباند، بسوی آبهای آرام هدایتم می‌کند 3 و جان مرا تازه می‌سازد. او بخاطر نام پرشکوه خود مرا به راه راست رهبری می‌کند. 4 حتی اگر از دره‌ء تاریک مرگ نیز عبور کنم، نخواهم ترسید، زیرا تو، ای شبان من، با من هستی! عصا و چوبدستی تو به من قوت قلب می‌بخشد. 5 در برابر چشمان دشمنانم سفره‌ای برای من می‌گسترانی، از من همچون مهمانی عزیز پذیرایی می‌کنی و جامم را لبریز می‌سازی. 6 اطمینان دارم که در طول عمر خود، نیکویی و رحمت تو، ای خداوند، همراه من خواهد بود و من تا ابد در خانه‌ء تو ساکن خواهم شد.

از آنجا که خداوند زنده است، کلام او نیز زنده است

عزیزانم در عیسی مسیح خداوند روز بخیر ، روز با برکتی برای شما عزیزان از خداوند عیسی مسیح طلب میکنم.

عبرانیان باب 4 آیات 12 – 13 ( Heb 4,12-13 )

12) - زیرا کلام خدا زنده و موثر است و بُرنده‌تر از هر شمشیر دو دم، و چنان نافذ که نفس و روح، و مفاصل و مغزِ استخوان را نیز جدا می‌کند، و سنجشگر افکار و نیّتهای دل است. 13) - هیچ چیز در تمام آفرینش از نظر خدا پنهان نیست، بلکه همه چیز در برابر چشمان او که حساب ما با اوست، عریان و آشکار است.

از آنجا که خداوند زنده است بنابراین کلام او نیز زنده است و این کلام نه فقط مختص گذشته بلکه حال و آینده نیز خواهد بود و این کلام در طول مدت زندگی ما برای ما تازه و موثر خواهد ماند. قسمتهای از کلام خدا درباره هزاران سال قبل میباشد و نمیتوان گفت که گذشته و امروز کارایی ندارد ، بلعکس کلام مکتبوب شده و شرح داده که ما با مطالعه آن ، راه اشتباهی که دیگران رفتند را نرویم ، به طور مثال کشتی نوح ، بله آن کشتی به آن معنا و آن طوفان در آن زمان اتفاق افتاد ، اما توجه کنید به مشابهات گذشته و اکنون . مردم شکاک بودند و باور نداشتند ، ساختن کشتی را مضحک و بیهوده میدانستند ، باور به لحظه مرگ در گناه خود نداشتند ، نوح را مسخره میکردند ، امروز چگونه است ، صلیب عیسی ، پذیرش این صلیب را کوته فکری و بازگشت به عقب و غیر امروزی میدانند ، کلیسا رفتن ما را و ایمان داشتن ما را به عیسی مسیح خداوند را کفر، انحراف و... میدانند . اما همین انسانها چه در گذشته و چه حال و آینده زمان حادث شدن توبیخ و تنبیه و هلاکت به همه چیز چنگ میزنند و در آن لحظه خشم میگیرند که چرا ما در جای امن ایستاده و آنها در حال مرگ ابدی .

بنابراین کلام خدا ، داوری خدا کاملا در عدل و انصاف است و هیچ کس نمیتواند بگوید من کاری انجام دادم هیچکس ندید حتی خدا هم متوجه نشد ! هرگز ؛ خدا میبیند و میداند و همه چیز در برابر او آشکار و نمایان میباشد .

اگر ما کلام را با تمام وجود بخوانیم و بخواهیم به درستی در راه خداوند گام برداریم کلام خدا قادر است ما را هدایت کند ، روح القدس بعنوان معلم و هدایت گر ، ما را کمک میکند که از آن مشکل عبور کنیم ، همه ما برای یکبار هم که شده تجربه زخمی شدن توست چاقوی میوه خوری و یا بزرگ تر را داریم در خال پوست کندن میوه و یا خُرد کردن گوشت ، ولی شاید هیچیک از ما خدا رو شکر زخمی شدن از طریق شمشیر را نداشته ایم و یا قصابی را به یاد آورید که چگونه با چاقوی خود گوشت و لاشه گاو و گوسفند را در آن واحد میشکافت ، کلام خدا هم همینگونه است .

به یاد میآورم ماه ها و سالهای اول آشنایی با مسیحیت را ( دقت کنید مسیحیت را ) کلام را میخواندم و به جاهایی میرسیدم که کلام میگفت انجام نده ولی من انجام میدادم مثلا خشم، دروغ ، ریاکاری ، غرور بیجا و مضر و ... اما زمانی که به واقع خود را به عیسی مسیح سپردم ، به واقع زمانی که فهمیدم با این شیوه راه به جایی نمیبرم ( فقر منابع امین ، معلم امین ، جلسات واقعی کلام و... ) و ممنون خداوند هستم که شخصی را بر سر راه من قرار داد تا من و چشمان من را باز کند که این آن زندگی که عیسی مسیح از تو میخواهد نیست ، و خود من هم میدانستم و زمانی که به واقع عیسی مسیح را آنگونه که در کلام میگوید بپذیرم نه تفکرات و نظرات و استنباط شخصی من ،آن تولد تازه ایجاد شد چون تا قبل از آن من متکی به خود بودم اما اکنون متکی به عیسی مسیح بودم تا قبل از آن خواندن کلام خیلی مرا درگیر نمی کرد اما اکنون کلام و آن جاهایی که نقطه ضعف من بود را میدیدم و همچون قصاب که گوشت را باز مینماید من نیز عمق گناه و اشتباه خود را میدیدم و می دانستم که خدا هم میبیند . بنابراین اجازه داده و تمنا کردم که خدا در من کار کند و من دیگر نمیخواستم آن آدم قبلی باشم .

بنابراین اجازه دهیم کلام خدا به واقع در ما کار کند بیشتر و بیشتر وبعداز گذشت سالها من هنوز هم نیاز به کار کردن خدا در زندگیم و خدمتم دارم و هیچگاه لحظه ای نمی رسد که من فکر کنم کلام در زندگی و خدمت من کارش تمام شده و من خود دیگر میتوانم ادامه دهم هرگز ؛ ما تا ابد نیازمند کلام خدا خواهیم بود .

در مسیح خداوند شاد ، پیروز و استوار باشید .

آیات مورد استفاده از ترجمه هزاره نو (NMV) می باشد .

یحیی پیامبر، هموار کننده راه مسیح

 

صدای ندا کننده در بیابان برای هموار ساختن راه برای نجات دهنده.

 

از زمان های بسیار دور خداوند توسط انبیاء پیشگوی کرده بود پیش از اینکه فرزند خود را بفرستد تا باعث نجات مردم شود او صدای را در بیابان میفرستد تا راه را برای نجات دهنده امده بسازد که این صدا یحیی پیامبر بود.

یحیی تعمیدهنده در کنار اشعیای نبی از جمله پیامبران بزرگ هستند که در مورد عیسی مسیح بیشتر از همه سخن گفتند و پیشگوی کرده اند، خداوند یحیی را به پدر مادری داد که دیگر امید نداشتند که بتوانند بچه دار بشوند، اما خداوند آنها را مورد لطف خود قرار داد و یحیی را برای آنها داد، و از او پیامبری بزرگ ساخت تا که راه را برای آمدن فرزند محبوبش عیسی مسیح آمده سازد، وظیفه ای را که خداوند به دوش او گذاشته بود این بود که، راه را هموار بسازد برای آمدن مسیح و این کار را با دعوت از مردم برای توبه انجام میداد چون از آنها میخواست تا توبه کنند و دست از کار های ناشایست بردارند چون به زودی قرار است خداوند را ملاقت کنند، چون خداوند خودش آمده بود برای نجات انها، 

 

یحیی چون مقدمه ای بر کار خدمت عیسی بود، خیلی وقت زمانیکه می خواهیم کتابی را شروع به خواندن کنیم با مقدمه شروع میشود که مقدمه برای ما تصویر کلی از کل کتاب را میدهد و دقیقا عین چیز بر یحیی و کار او میدهد که او مقدمه بر آغاز خدمت عیسی مسیح است که به طور واضح میتواند در انجیل متی فصل 3 ایه 1 تا 17 بخوانیم که او چگونه وظیفه خود را انجام داد و راه را برای آمدن مسیح امده ساخت؟ 

 

خوب حالا چرا میگویم تعمیدهنده؟ زمانی که او مردم را به توبه دعوت میکرد آنها را تعمید میداد که این تعمید نشانه ای بود بر اینکه توبه آنها حقیقی است و پذیرفته شده است، ولی طوری بنود که او گناهان را ببخشد یا توبه را قبول کنند نه بلکه نشان میداد که شخصی بعد از خودش می آید که با روح و اتش تعمید میدهد و نیز صلاحیت آن را دارد تا که گناهار را پاک سازد، چون جان خود را در راه ما و برای پاکی ما از گناهان فدا ساخت است. 

 

طوری که گفته شد یحیی تعمیده دهند مقدمه ای بر شروع خدمت زمینی عیسی مسیح است تا ما بدانیم هدف آمدن مسیحی چی است و عیسی مسیح واقعا کی هست؟ و خداوند صلاح دید که پیش از فرستادن فرزند خود صدای را پیشاپیش او بفرست تا همه را آمده توبه کند و نیز آنها را آمده بسازد که با خدای پاک وقدوس که قرار بود در بین شان قرار بگیرد روبه رو شوند، و امروز هم اگر میخواهیم با خدا روبه رو بشیم تنها راه اش ایمان به عیسی مسیح به عنوان خداوند است. 

چرا ما به هنگام کریسمس نیازمند آرامش هستیم

"اتاق نشیمنو با درخت و روبان تزئین کن"، سرود معروف شب میلاد با این جمله شروع می‌شود. و ما هم این کار را انجام می‌دهیم.

بعضی از ما با سرد شدن هوا، برای کریسمس آماده می‌شویم، امّا بعضی دیگر تا جایی که ممکن است آن را به تعویق می‌اندازند.

با اینحال همهٔ ما بالاخره مشغول این فعالیت می‌شویم، بسیاری از کارهای آمادگی برای کریسمس جالب و سرگرم‌کننده هستند، امّا گاهی خسته‌کننده نیز می‌شوند و ما را با احساس خستگی و پوچی رها می‌کنند. اغلب اوقات در هیاهو جشن و پایکوبی سریعا این فکر به ذهنمان می‌رسد که 'آیا این معنی کامل کریسمسه؟" خبر خوش در پس شیرینی‌های خوشمزه، لیستهای خرید و آزین‌بندی‌ها این است که پسر خدا برای ما انسان شد.

خدا می‌داند که تمایل ما به فعالیتهای پرشور است و این یکی از دلایلی است هر شش روز، یک روز را برای استراحت اسرائیلی‌ها آفرید، تا آنچه از کارهای خود دست بکشند و نیکویی خدای خویش، نیاز عمیق آنها به او و هدیه آرامی وی را تشخیص دهند.

با آرامی یافتن، ما به قابل اعتماد بودن خدا پی می‌بریم؛ حتّی زمانی که ما از کار کردن دست می‌کشیم، خدا همچنان دنیای ما را در نظم نگاه می‌دارد.

در این سال من مانند خداوند و نجات‌دهنده‌مان که شاگردانش را دعوت کرد، از شما دعوت می‌کنم که با او به کناری بروید و کمی آرام بگیرید، کمی بیندیشید و بار دیگر در میان سنّتهای این جشن، به شگفتی و شادی فصل کریسمس پی ببرید.

امّا این به چه معناست؟

در خلال چهار روز آینده، ما با رازگاهان‌هایی حول محور آرامی یافتن، نیکویی خدا را به یاد می‌آوریم، نیازمان به او را بیان می‌کنیم، آرامی وی را می‌طلبیم و به وفاداری خداوند اعتماد می‌کنیم.

آیا شما امسال دعوت خداوند را قبول می‌کنید؟ برای چند لحظه به کناری بروید و آرامی بیابید.

دعا: ای خداوند تو به خوبی مرا می‌شناسی. تو می‌دانی که من برای سپری کردن یک زمان به یاد ماندنی با خانواده و دوستانم انتظار می‌کشم، ولی من در نهایت با به عهده گرفتن مسئولیت‌های بیش از حد، خواستن بی‌ اندازه و کار کردن زیاد به این نتیجه می‌رسم که با اضطراب و نگرانی احاطه شدم. این خواستهٔ من برای امسال نیست. برای همین با دستانی باز و قلبی مشتاق به حضور تو می‌آیم. تسلیم تو هستم. به من یاد بده تا در آرامش تولد نجات‌دهنده را جشن بگیرم. قلب مرا کوک کن تا از عظمت و زیبایی تو بسرایم. آمین.

 

کریسمس مبارک

چهار هفته قبل از تولد مسیح (عید کریسمس)

حدود چهار هفته پیش از عید کریسمس، شمعها و ستاره‌های الکتریکی در شکلهای گوناگون پشت پنجره‌های خانه‌ها قرار می‌گیرد و روشنی آن در دل تاریکی زمستان شکوه خاصی دارد. علاوه بر این، از شمعهای واقعی نیز استفاده می شود. از چهار شمع که نماد چهار هفته انتظار و به استقبال کریسمس رفتن است، هر یکشنبه یکی از شمعها را روشن می‌کنند. هفته‌ی اول، یک شمع، هفته‌ی دوم، دو شمع، هفته‌ی سوم، سه شمع را و چهارمین هفته که تولد عیسی مسیح است چهارمین شمع نیز افزوده می‌شود. واژه‌ی Advent از کلمه‌ی لاتین Adventus گرفته شده که به معنای رسیدن و یا فرارسیدن است. که به تعبیرهای گوناگون هم می‌تواند رسیدن نور و گرما و روشنایی باشد که در پیش است و هم اشاره به تولد مسیح و جشن کریسمس اطلاق گردد.

اجرای این مراسم به زمان دوری برنمی‌گردد. این رسم که 24 روز قبل از فرارسیدن تولد عیسی مسیح آغاز می‌شود، مردم شمارش معکوس را شروع می‌کنند. برای این کار تقویم‌های مخصوصی به ویژه برای کودکان تهیه شده که با تصویرها و نقاشیهای زیبا تزیین می‌شود و دریچه‌هایی در آن تعبیه شده که کودک هر روز یکی از آنها را باز می‌کند تا به روز 24 دسامبر می‌رسد که «یول» هست و تولد مسیح. برای جلب توجه کودکان در درون هر دریچه شکلات یا چیز جالبی هم قرار می‌دهند که اشتیاق کودک را برای باز کردن آن بیشتر می‌کند. این تقویم‌ها اولین بار از آلمان به سوئد آمده‌است. شمع و ستاره‌ی Advent نیز دستاورد آلمانیهاست که نوع شمعهای الکتریکی آن از سال 1870 به بعد در سوئد مورد استفاده قرار گرفته‌است. ستاره‌های الکتریکی در آغاز از کاغذهای مخصوص تهیه می‌شده اما امروزه انواع پلاستیکی، چوبی، مسی و فلزی آن موجود است. این چهر هفته‌ی هرکدام به مناسبتی برگزار می‌شود: هفته‌ی اول یا شمع اول را که روشن می‌کنند، در حقیقت به یاد و به همدردی با کسانی‌است که خانه و کاشانه‌ای ندارند. با روشن کردن اولین شمع، آرزو می‌کنند که همه دارای سرپناه و کاشانه‌ای باشند. دومین هفته و یا دومین شمع را که روشن می‌کنند، در همدردی با تهیدستان است و آرزو می‌کنند که فقر و تنگدستی از جهان رخت‌بربندد. سومین شمع را در سومین هفته روشن می‌کنند که در همدردی با انسانهایی است که تنها هستند.و از تنهایی رنج می‌برند. و بالاخره چهارمین و آخرین شمع جهت رسیدن «یول» و تولد عیسی مسیح روشن می‌شود.