"اتاق نشیمنو با درخت و روبان تزئین کن"، سرود معروف شب میلاد با این جمله شروع می‌شود. و ما هم این کار را انجام می‌دهیم.

بعضی از ما با سرد شدن هوا، برای کریسمس آماده می‌شویم، امّا بعضی دیگر تا جایی که ممکن است آن را به تعویق می‌اندازند.

با اینحال همهٔ ما بالاخره مشغول این فعالیت می‌شویم، بسیاری از کارهای آمادگی برای کریسمس جالب و سرگرم‌کننده هستند، امّا گاهی خسته‌کننده نیز می‌شوند و ما را با احساس خستگی و پوچی رها می‌کنند. اغلب اوقات در هیاهو جشن و پایکوبی سریعا این فکر به ذهنمان می‌رسد که 'آیا این معنی کامل کریسمسه؟" خبر خوش در پس شیرینی‌های خوشمزه، لیستهای خرید و آزین‌بندی‌ها این است که پسر خدا برای ما انسان شد.

خدا می‌داند که تمایل ما به فعالیتهای پرشور است و این یکی از دلایلی است هر شش روز، یک روز را برای استراحت اسرائیلی‌ها آفرید، تا آنچه از کارهای خود دست بکشند و نیکویی خدای خویش، نیاز عمیق آنها به او و هدیه آرامی وی را تشخیص دهند.

با آرامی یافتن، ما به قابل اعتماد بودن خدا پی می‌بریم؛ حتّی زمانی که ما از کار کردن دست می‌کشیم، خدا همچنان دنیای ما را در نظم نگاه می‌دارد.

در این سال من مانند خداوند و نجات‌دهنده‌مان که شاگردانش را دعوت کرد، از شما دعوت می‌کنم که با او به کناری بروید و کمی آرام بگیرید، کمی بیندیشید و بار دیگر در میان سنّتهای این جشن، به شگفتی و شادی فصل کریسمس پی ببرید.

امّا این به چه معناست؟

در خلال چهار روز آینده، ما با رازگاهان‌هایی حول محور آرامی یافتن، نیکویی خدا را به یاد می‌آوریم، نیازمان به او را بیان می‌کنیم، آرامی وی را می‌طلبیم و به وفاداری خداوند اعتماد می‌کنیم.

آیا شما امسال دعوت خداوند را قبول می‌کنید؟ برای چند لحظه به کناری بروید و آرامی بیابید.

دعا: ای خداوند تو به خوبی مرا می‌شناسی. تو می‌دانی که من برای سپری کردن یک زمان به یاد ماندنی با خانواده و دوستانم انتظار می‌کشم، ولی من در نهایت با به عهده گرفتن مسئولیت‌های بیش از حد، خواستن بی‌ اندازه و کار کردن زیاد به این نتیجه می‌رسم که با اضطراب و نگرانی احاطه شدم. این خواستهٔ من برای امسال نیست. برای همین با دستانی باز و قلبی مشتاق به حضور تو می‌آیم. تسلیم تو هستم. به من یاد بده تا در آرامش تولد نجات‌دهنده را جشن بگیرم. قلب مرا کوک کن تا از عظمت و زیبایی تو بسرایم. آمین.

 

کریسمس مبارک